Talaarawan Blg. 124 Marso 4, 2014 (Martes)

     Ngayong araw na ito, pagkagising ko sa umaga napansin ko na mukhang mahuhulig na kami sa aming mga klase dahil pagtingin ko sa oras ay alas singko imedya na kaya't binilisan ko na agad ang aking kilos ngunit nang makarating na ako sa aming paaralan, ako ay huli na kaya't nahiya ako sa aming guro at dire-diretso ang lakad ko patungo sa aking upuan.

     Nang makaupo na ako sa aking upuan, ako ay inasar ng aking mga kamag-aral ngunit inasar ko din sila kaya't nagsitigil na sila. Nang sinabi ng aming guro na mamaya na daw niya aasikasihun ang mga estudyanteng nahuli sa kanyang klase, ako ay medyo kinabahan. 

     Matapos ang aming klase, hindi naman nangyari ang sinabi ng aming guro kaya't napanatag na ang aking loob. Katulad kahapon, kaming magkakaibigan ay nagtipon-tipon ulit para maglakad-lakad at maghintay ng oras. Nang umuwi na sila, ako ay umuwi na din at bumalik na lang ulit sa Siruna para magpraktis ng aming sayaw.

     Naging maganda naman ang aming pagpapraktis. Sinabi ng aming tagaturo ng sayaw na may dadaanan pa siya kaya't pinauwi na niya kami, naging mabilis ang aming praktis subalit marami kaming natutunan na galaw. Umuwi ako mag-isa at pagkarating ko sa aming bahay, ako ay nagpahinga muna dahil maya-maya may gagawin ulit akong isang gawain.

     Matapos kong kumain ng aking hapunan, nilinis ko na muna ang lamesa at ako ay nagsimulang nang magplantsa ng aking uniporme. Matapos gawin ito, ako ay natulog na para bukas hindi na kami mahuli sa unang asignatura.